Fietsers en wandelaars die vanaf de Vaassenseweg over het Geersepad naar Nijbroek gaan, zien in de  S-bocht een groot bord met een rijmelarij:  Blij met MRIJ in de wei. Menigeen zal zich afvragen waar die afkorting voor staat. Maar een ander, die die roodbonte koeien ziet, zal zich herinneren, dat hiermee  het vee uit het rivierengebied bedoeld wordt: Maas, Rijn en IJssel.

Henk van Eek kan er alles over vertellen. Hij woont aan de Monnikenweg in een mooi huis, dat gebouwd werd nadat zijn boerderij in 2011 was afgebrand.

Henks voorouders waren als imkers rond 1800 van Kootwijkerbroek naar Nijbroek verhuisd.  Het houden van bijen maakte plaats voor het houden van vee. Er werd een fokbedrijf voor MRIJ-vee opgezet. Dat is nu in handen van Wim, een van zijn zoons.

Het zijn hoofdzakelijk bio-boeren die deze koeien houden. In een tijd waarin milieu en duurzaamheid zo centraal staan, scoort het MRIJ-vee hoog. Het is een dubbeldoel ras, wat wil zeggen, dat de koe zowel geschikt is voor melk- als vleesproductie. Het leeft veel soberder dan menig ander ras. Zodra de lente komt, kleuren de roodbonte koeien de groene weilanden van Nijbroek. Bijvoeren gebeurt indien nodig alleen met maïs en kuilvoer.

De dieren kunnen wel 10-12 jaar oud worden. “We hebben zelfs een keer een koe gehad, die 23 jaar is geworden.” Je zou denken, dat het vlees van die oudere koeien taai en niet meer lekker is, maar niets is minder waar. Het lekkerste vlees dat bij de slager terechtkomt, is juist van het MRIJ-vee.

Hoewel Henk van Eek erg trots is op het MRIJ-vee spreekt hij met alle respect over de collega boerenbedrijven in Nijbroek die Holstein-vee (zwart bont) hebben, een ras dat op de eerste plaats gehouden wordt voor de melkproductie.

In 2001 werd het bedrijf van Henk van Eek, net als alle andere bedrijven in de omgeving, getroffen door de MKZ-crisis. Al het vee werd geruimd, hoewel het niet ziek was. De vraag is dan, hoe ga je verder? Het duurt jaren voordat je een nieuw fokbedrijf hebt opgebouwd.

“En dan is het wonderlijk om te zien, dat er mensen zijn die je zo nabij staan, dat ze je werkelijk willen voorthelpen.” Een bevriend fokbedrijf uit Winterswijk bood hem aan om 20 eersteklas koeien te kopen, en later nog eens 25, wat betekende dat hij de halve veestapel van het dat bedrijf overnam. Zo werd er een nieuwe start gemaakt.

Op dit ogenblik heeft zoon Wim 90 koeien. Men exporteert naar de omliggende landen. Het sperma van de stieren gaat via de KI-stations naar veebedrijven over de hele wereld. En de toekomst? Wilbert, de kleinzoon, heeft zo jong als hij is, het al helemaal in de vingers. Henk maakt zich geen zorgen over voortzetting van het bedrijf door de volgende generatie. En zo blijven mens en dier blij met MRIJ-vee in de wei.

Dit is het tweede verhaal in de reeks Nijbroekers in beeld, geschreven door Herman van den Nieuwendijk. Herman is onderdeel van de werkgroep Polder Nijbroek en woont aan de Dijkhuizenweg.